دنياي موبايل | اخبار دنياي تلفن همراه

گوشي‌هاي هوشمند اثر شگرفي بر زندگي بشر امروز نهادند و عادات زندگي، روش‌هاي دستيابي به اطلاعات و برقراري ارتباط با ديگران را به شدت دستخوش تغيير كردند، اما نمي‌توان اين تحول را تنها به پيشرفته‌تر شدن قطعات سخت‌افزاري اين‌گونه محصولات نسبت داد، چرا كه اين تحول بيشتر مرهون سيستم‌ عامل‌ آن‌ها است. هم‌زمان با ورود سيستم‌ عامل‌هاي جديد به بازار، برخي نسخه‌هاي قديمي نيز از شكوه و جلال سابق خود فاصله گرفته و رفته‌رفته به تاريخ پيوستند.

نقطه آغاز
تولد Blackberry ،Palm ،Symbian و Windows Mobile

با پيدايش بلك‏بري، پالم، سيمبين و Windows Mobile در دهه ۱۹۹۰ ميلادي، عصر گوشي‌هاي هوشمند نيز آغاز و زمينه براي ورود سيستم ‌عامل‌هاي مدرن امروزي مهيا شد.
در دهه ۱۹۸۰ و هم‌زمان با تأسيس Psion توسط David Potter، پلتفرم موبايل Symbian OS نيز پاي به عرصه وجود نهاد و به يكي از معروف‌ترين پلتفرم‌هاي موبايل در آن زمان تبديل گشت. كمپاني Psion كار خود را با طراحي سري جديدي از سيستم‌‌ عامل‌هاي گرافيكي براي ابزارهاي سيار ادامه داد كه تحت عنوان EPOC شناخته مي‌شد. مهم‌ترين اتفاق آن دوران رونمايي از EPOC32 بود كه در سال ۱۹۹۷ ميلادي صورت گرفت. EPOC32 در واقع يك سيستم عامل گرافيكي ۳۲ بيتي با قابليت Multitasking (يا انجام هم‌زمان چند وظيفه) بود و از رابط‌هاي گرافيكي كاربري (GUI) نيز پشتيباني مي‌كرد. در ۲۴ ژوئن ۱۹۹۸ ميلادي، Ericsson ،Motorola ،Nokia و Psion با يكديگر متحد شدند و Symbian Ltd را تأسيس كردند و از آن زمان به بعد EPOC تحت عنوان Symbian OS نام گرفت. در سال‌هاي بعد سه رابط گرافيكي جديد نيز وارد بازار شدند كه عبارتند از User Interface Quartz از كمپاني موتورولا و سوني اريكسون، S60 از نوكيا و در نهايت Mobile Oriented Application Platforms كه بيشتر با نام MOAPs شناخته مي‌شد از سوي كمپاني NTT DoCoMo عرضه شدند.
در سال ۲۰۰۶ ميلادي، سيمبين مهم‌ترين پلتفرم موبايل در بازار شناخته مي‌شد كه اين موفقيت هم تا حدود زيادي به واسطه ساخت ابزارهاي گوناگوني (بيش از ۱۰۰ مورد) بود كه تحت ۱۰ ليسانس مختلف از سوي اين كمپاني وارد بازار شدند. در سال ۲۰۰۸ ميلادي، نوكيا سيمبين را خريدار كرد و يك سال بعد به منظور متن‌باز يا اصطلاحا Open Source كردن اين پلتفرم بنياد اين سيستم را به همراه AT&A ،LG Electronics ،Samsung Electronics ،STMicroelectronics، Texas Instrumens و Vodafone راه‌اندازي كرد. ساخت بلك‌بري هم به سال‌هاي ۱۹۸۴ ميلادي و هم‌زمان با تأسيس كمپاني Research in Motion توسط Mike Lazaridiz و Douglas Fregin در كانادا باز مي‌گردد. پس از آن نخستين ابزار بهره‌مند از Blackberry OS 1 با نام ۸۵۰ Wireless Handheld با استفاده از نرم‌افزار ارسال بي‌سيم ايميل بلك‌بري و Blackberry Enterprise Server در سال ۱۹۹۹ ميلادي وارد بازار شد. يكپارچه‌سازي بي‌عيب و نقص BES با ايميل‌هاي شركتي، كاربران سازمان‌ها و شركت‌هاي مختلف را با قدرت خارق‌العاده ايميل آشنا كرد.
كمپاني RIM با درس گرفتن از موفقيت ۸۵۰، ابزارهاي جديد مبتني بر بلك‌بري خود را با بهره‌گيري از فناوري ياد شده عرضه كرد. در ادامه هم امكانات جديدي به گوشي‌هاي بلك‌بري افزوده شد و اين قابليت‌ها نيز به وجه تمايز و مشخصه اصلي اين گوشي‌ها مبدل گرديدند كه از آن جمله مي‌توان به صفحه‌كليد‌ Qwerty با همان دكمه‌هاي ريزش، سرويس ارسال فوري پيام BlackBerry Messenger و trackball يا همان دكمه دايره‌اي شكل آن‌ها اشاره نمود.

يكي ديگر از سيستم ‌عامل‌هاي موبايل Palm OS نام دارد كه در سال ۱۹۹۶ ميلادي توسط كمپاني Palm Computing و تحت سرپرستي بنيان‌گذار خود يعني Jeff Hawkins توسعه يافت. اين سيستم در اصل براي استفاده در PDAها ساخته شد. Palm OS 1.0 در PDA جديد آن شركت به نام PalmPilot 1000 مورد استفاده قرار گرفت. اين ابزار يك نمايشگر تاچ تك رنگ با وضوح ۱۶۰×۱۶۰ پيكسل، يك پردازشگر ۱۶ مگاهرتزي و ۱۲۸ كيلوبايت حافظه داشت. نسخه‌هاي اوليه Palm OS از برنامه‌هاي مديريت اطلاعات شخصي (PIM) كلاسيك نظير Address، Memo Pad و To Do List پشتيباني مي‌كردند. مهم‌تر از اين‌ها بايد گفت كه PalmPilot 100 باعث شهرت و محبوبيت ابزارهايي جديدي به نام PDA شد.
در ادامه نسخه‌هاي جديدتر Palm OS به همراه برنامه‌هاي PIM پيشرفته‌تري وارد بازار شدند كه امكان دسترسي كاربر به سيستم‌هاي پرونده خارجي و اتصال بي‌سيم را نيز فراهم مي‌كردند. كار با برنامه‌هاي اين سيستم ‌عامل نيز به موجب بهره‌مندي آن از يك رابط كاربري دقيق بسيار ساده بود و به همين دليل Palm OS با استقبال شديد كاربران مواجه گشت. اين سيستم به موجب بهره‌مندي از قابليت Syc شدن با Microsoft Exchange و ديگر كلاينت‌هاي ايميلي توانست همانند بلك‌بري جاي مستحكمي را در حوزه‌هاي كاري از آن خود كند.
در سال ۱۹۹۶ ميلادي و با عرضه سيستم ‌عامل نسبتا ناشناخته Windows CE براي كامپيوترهاي ساده و سيستم‌هاي Embedded، رسما مايكروسافت وارد بازار موبايل شد. در سال‌هاي آتي Windows CE به سنگ بناي توسعه Pocket PC و پلتفرم‌هاي Windows Mobile تبديل شد.
Pocket PC 2000 در آوريل سال ۲۰۰۰ ارائه گرديد، اين PDA كه از سيستم ‌عامل Windows CE 3.0 بهره مي‌برد، شباهت زيادي به نسخه دسكتاپ ويندوز داشت و از نظر عملكرد نيز مانند آن بود. در واقع دليل اصلي استفاده از رابط كاربري ويندوزي شكل، آن بود كه كاربران دسكتاپ‌هاي بهره‌مند از ويندوز، تجربه يكساني را روي ابزارهاي سيار دريافت كنند. كمي بعد Pocket PC 2002 با كاربري و توانمندي‌هاي PDA به همراه گوشي‌هاي تلفن همراه مورد استفاده قرار گرفت و گوشي‌هاي هوشمند به معناي امروزي‌شان ساخته شدند. در ژوئن سال ۲۰۰۳، مايكروسافت ۲۰۰۳ Windows Mobile را در قالب چهار نسخه مختلف براي Pocket PCها و گوشي‌هاي موبايل روانه بازار كرد. پشتيباني از نرم‌افزارهاي مايكروسافت نظير Office، Pocket Internet Explorer و Windows Media Player از جمله امكانات اصلي اين سيستم‌ عامل بودند. با اين حال اطلاعات و برنامه‌هاي كاربر روي حافظه متغير دستگاه ذخيره مي‌شد و در نتيجه با خالي شدن باتري دستگاه، تمامي اطلاعات و داده‌هاي كاربر نيز از حافظه آن پاك مي‌شد. با انتشار نسخه۵ Windows Mobileدر سال ۲۰۰۵ كه از فلش مموري غير متغير (non-volatile flash memory) نيز پشتيباني مي‌كرد اين مشكل برطرف شد. اندكي پس از آن، Windows Mobile 6 كه تغييرات فراواني در رابط كاربري‌اش ايجاد شده بود با ابزارهاي تازه به كاربران اين سيستم‌ها ارائه گشت. آخرين نسخه اين سيستم نيز به نام Windows Mobile 6.5 با قابليت مالتي‌تاچ در سال ۲۰۰۹ ميلادي وارد بازار شد.

آغاز عصر تازه موبايل
بر اساس گزارشي كه در سال ۲۰۰۶ ميلادي به چاپ رسيد، سيمبين بيش از ۶۷ درصد بازار سيستم‌ عامل‌هاي موبايل را در اختيار داشت و Windows Mobile ،BlackBerry و Palm به ترتيب با ۱۴، ۷ و ۵ درصد در جايگاه‌هاي بعدي قرار داشتند. در همان دوران و درست زماني كه هيچ كس انتظارش را نداشت، شركت ناآشنايي به نام اپل، قدم به گود مبارزه گذاشت و در اقدامي جسورانه آينده صنعت موبايل را از آن خود كرد.
اين شركت در نهم ژانويه سال ۲۰۰۷ ميلادي گوشي جديدش را با نام آي‌فون به كاربران تلفن‌هاي همراه معرفي نمود. اين گوشي به همراه امكانات جديدي عرضه شده بود، به همين دليل با استقبال بالاي خريداران روبرو شد. از جمله تفاوت‌هاي اصلي اين نمونه با دگر محصولات فقدان دكمه‌هاي فيزيكي بود.
يكي ديگر از وجوه تمايز اين دستگاه با ديگر محصولات، استفاده از يك باتري داخلي يا اصطلاحا توكار در آن بود. به اين ترتيب گوشي ساخته شده به دست اپل به مراتب باريك‌تر از ديگر PDAهاي موجود در بازار با باتري‌هاي حجيم و بزرگشان مي‌شد.
از اين‌ها كه بگذريم، مهم‌ترين ويژگي آي‌فون نمايشگر ۳٫۵ اينچي آن بود كه سطح مورد نياز براي استفاده از رابط كاربري مالتي‌تاچ دستگاه را فراهم مي‌ساخت. كمپاني اپل با الگوبرداري از Mac OS كه در واقع همان سيستم‌ عامل دسكتاپ اين كمپاني براي كامپيوترهاي Mac اپل بود و همچنين با طراحي رابط كاربري منحصر به فرد خود موفق به ساخت يكي از سريع‌ترين و كاربرپسندترين رابط‌هاي كاربري شد كه تا آن زمان براي گوشي‌هاي هوشمند ساخته شده بود.
iPhone OS كه بعدها با نام iOS به شهرت رسيد، سيستم عاملي فوق‌‌العاده بود، چرا كه كار كردن با رابط كاربري آن بسيار ساده بود. iOS در واقع مرگ قلم‌هاي نوري بود كه تا پيش از اين به همراه PDAها مورد استفاده قرار مي‌گرفت.
استقبال شديد از آي‌فون و موفقيت روز‌افزون آن به حدي بود كه ديگر شركت‌هاي توليدكننده را در بهت و حيرت فرو برد. در چند ماه نخست پس از ورود آي‌فون به بازار، هيچ يك از گوشي‌هاي موجود در بازار از نظر قابليت با آن برابري نمي‌كردند. از آن به بعد، ديگر رقباي اپل تمام تلاش خود را به كار گرفتند تا نمايشگر و رابط كاربري تاچ را به محصولات خود بيفزايند، اما اين تلاش‌ها چندان هم موفقيت‌آميز نبودند.
با گذشت كمتر از يك سال iOS، پالم را پشت سر نهاد و در جدول سيستم‌ عامل‌هاي موبايل به جايگاه چهارم دست يافت. در اين ميان BlackBerry OS و Windows Mobile OS به ترتيب در جايگاه‌هاي دوم و سوم قرار گرفتند و با وجود آنكه Symbian OS در مكان اول جا خوش كرده بود، سهم آن از بازار سيستم‌‌هاي موبايل پيوسته در حال كم شدن بود و رفته‌رفته نامش به دست فراموشي سپرده مي‌شد.

باز يا بسته؟ مسئله اين است!
در ابتداي امر اپل تمايلي نداشت كه ساخت برنامه براي آي‌فون را به شركت‌هاي ديگر واگذارد نمايد و استدلالش هم اين بود كه اين اپليكيشن‌ها مي‌توانند سرعت عملكرد آي‌فون را كم كنند يا بدتر از آن، iOS را به ويروس‌هاي مخربي آلوده نمايند. با اين همه موفقيت‌هاي آتي اپل، اين شركت را وادار به بازنگري در تصميماتش نمود.
از اين رو در تاريخ ۱۷ اكتبر سال ۲۰۰۷ ميلادي بيانيه‌اي مبني بر عرضه كيت انحصاري توسعه نرم‌افزاري آي‌فون (SDK) در مارس سال ۲۰۰۸ ميلادي منتشر شد. تنها نكته مهم آن بود كه توسعه‌دهندگان نرم‌افزاري مجبور بودند در زمان ساخت برنامه استانداردها و قواعد سخت‌گيرانه اپل را دنبال نمايند. همچنين اين برنامه بايد مراحل تست بسيار دشواري را پشت سر مي‌گذاشت تا به مرحله تأييد نهايي برسد و براي عرضه در iTunes آماده فروش شود.
نظارت دقيق و مرحله به مرحله اپل بر فرايند طراحي و توسعه برنامه براي آي‌فون در نهايت منجر شد كه تصوير يك سيستم اصطلاحا «بسته» در ذهن مخاطبانش بر جاي بماند.
در سوي ديگر اين ميدان، گوگل قرار داشت كه در تاريخ ۵ نوامبر سال ۲۰۰۷ ميلادي از تأسيس ائتلاف باز گوشي‌هاي موبايل (Open Handset Alliance) خبر داد. اين ادغام مشتمل بر ۳۴ شريك تجاري گوگل از جمله Motorola ،HTC ،Intel ،Qualcomm و Samsung مي‌شد و مهم‌ترين هدف آن توسعه و بهبود استانداردهاي باز (Open Standard) براي ابزارهاي سيار بود، در همان روز اين ائتلاف اندرويد را به طرفداران خود معرفي نمود و يك هفته پس از آن نيز كيت توسعه نرم‌افزاري آن موسوم به Android Beta SDK وارد بازار شد. در جولاي سال ۲۰۰۸، اپل برگ برنده ديگري را رو كرد؛ فروشگاه مجازي برنامه‌هاي اپل با نام App Store كه مشتمل بر بيش از ۵۰۰ برنامه بود و از آن تعداد حدودا ۲۵ درصد رايگان و مابقي پولي بودند. راه‌اندازي اين فروشگاه مجازي روش‌هاي مصرف اطلاعات در گوشي‌هاي هوشمند را به يك‌باره تغيير داد و اپل را به سمت صنعت تازه‌اي سوق داد. در ۲۳ سپتامبر سال ۲۰۰۸، گوگل نخستين گوشي اندرويدي خود با نام HTC Dream را روانه بازار كرد. اين گوشي كه از Android 1.0 بهره مي‌برد، علاوه بر فناوري Multitasking، امكان اتصال از طريق بلوتوث و واي‌فاي را نيز داشت. انطباق خوب HTC Dream با سرويس‌هاي گوگل نظير Gmail از ديگر مشخصه‌هاي متمايز آن محسوب مي‌شد. يك ماه بعد، گوگل اندرويد ماركت را به طرفدارانش معرفي كرد كه در واقع پاسخي بود به App Store و حدودا ۶۲ برنامه رايگان را در خود داشت. برخلاف اپل، گوگل رويه‌اي باز را در قبال اندرويد ماركت در پيش گرفت و به توسعه‌دهندگان نرم‌افزاري اجازه داد تا به صورت رايگان و آزادانه كارهاي خود را در اين سايت منتشر كنند.
شركت‌هاي ديگر هم بيكار ننشستند و در سال ۲۰۰۹ ميلادي فروشگاه مجازي برنامه‌هاي خود را راه‌اندازي نمودند. در ماه آوريل همان سال كمپاني RIM، BlackBerry App World را به كاربرانش معرفي نمود. نوكيا بزرگ‌ترين مشتري سيمبين بود كه در ماه مه همان سال Ovi Store را راه‌اندازي كرد. پالم نيز به جمع اين شركت‌ها پيوست و App Catalogue را افتتاح كرد كه از WebOS كه قبل از آن يعني در ژانويه رونمايي شد بود نيز پشتيباني مي‌نمود، اما نبايد مايكروسافت را از قلم انداخت، چرا كه اين كمپاني هم در ماه اكتبر همان سال پرده از Windows Marketplace خود برداشت.

روزنه اميد براي مايكروسافت
آيا ۷ عدد شانس مايكروسافت خواهد بود؟
در اواخر سال ۲۰۰۹ ميلادي، iOS از چنان محبوبيتي برخوردار شد كه حتي به جاي Windows Mobile نشست. به اين ترتيب BlackBerry OS با حفظ جايگاه در مكان دوم باقي ‌ماند و سيمبين نيز همچنان صدرنشين جدول بود، در نهايت هم مايكروسافت به اين نتيجه رسيد كه براي باقي ماندن در اين بازي بايد تغييرات قابل توجهي را در Windows Mobile OS ايجاد كند. به همين دليل آپديت متفاوتي به نام Photon را براي آن ارائه كرد. پروژه توسعه اين سيستم‌ عامل از سال ۲۰۰۴ ميلادي آغاز شد و با سرعت بسيار كمي پيش مي‌رفت. اما در نهايت با تصميم مايكروسافت براي همكاري با شركاي جديدش و شروع دوباره، نهايتا در سال ۲۰۰۸ ميلادي لغو شد. در ۱۵ فوريه سال ۲۰۱۰ ميلادي و هم‌زمان با برپايي كنگره موبايل در بارسلون اسپانيا، مايكروسافت Series Windows Phone 7 را رونمايي كرد كه بعدها به درخواست كاربران براي استفاده از نامي ساده‌تر به Windows Phone 7 تغيير پيدا كرد. اين سيستم ‌عامل فروشگاه مجازي مخصوص به خود را داشت كه تحت عنوان Windows Phone Marketplace شناخته شد.
تازه‌‌ترين و مهم‌ترين ويژگي اين سيستم عامل رابط كاربري آن بود كه با نام Metro شناخته مي‌شد و از نظر شركت‌هاي فعال در اين زمينه، مانند هوايي تازه بود كه در بازار تسخير شده توسط اپل و اندرويد وزيد و تازگي را با خود به همراه آورد. اين رابط كاربري بر پايه مفهوم Live Tile ساخته مي‌شد كه دسترسي سريع كاربر به اطلاعات مفيدي نظير تماس‌هاي بي‌پاسخ، پيام‌هاي خوانده نشده، آپديت شبكه‌هاي اجتماعي و كارهاي آينده را بدون نياز به استفاده از برنامه‌اي خاص براي كاربران فراهم مي‌نمود.
هاب‌هاي اجتماعي، توليدي و بازي ويندوز فون ۷ سه قابليت مهم افزوده شده به آن هستند.
ويندوز فون ۷ همچنين داراي هاب ديگري به نام People بود كه امكان دسترسي كاربر به شبكه‌هاي محبوب اجتماعي نظير فيس‌بوك و توييتر را تنها از طريق يك تاچ فراهم مي‌كرد. كاربران اين هاب براي خواندن آپديت‌هاي خود ديگر نيازي به نصب برنامه‌هاي شركت‌هاي ثالث نخواهند داشت. در هاب آفيس اين رابط كاربري هم برنامه‌هايي نظيرWord ،Excel ، OneNote و PowerPoint قرار دارند و بايد بدانيد كه تا به امروز هيچ رابط رقيبي براي آن پيدا نشده است.
با پيشرفته‌تر شدن بازي‌هاي موبايل، مايكروسافت به اين حقيقت پي برد كه ويندوز فون ۷ براي باقي ماندن در اين رقابت بايد تغيير پيدا كند و با اين روند نمي‌تواند در اين عرصه حضور داشته باشد. راه حل اين مشكل افزودن هاب جديدي به نام Games Hub بود كه همراه با فناوري Xbox Live عرضه مي‌شد. به لطف اين فناوري كاربران ويندوز فون ۷ مي‌توانستند به طيف گسترده‌اي از بازي‌هاي ويديويي موجود در سرويس Xbox Live Service دست پيدا كنند. با افزودن شدن بخش‌هاي ديگري نظير كينكت، اين سيستم عامل با موفقيت بيشتري در Marketplace روبرو شد؛ از اين رو به نظر مي رسد كه به كارگيري ديگر سرويس‌هاي مرتبط با اين حوزه، قدم مفيد ديگري است كه از سوي كمپاني مايكروسافت در جهت پيشرفته‌تر شدن اين فناوري صورت گرفته باشد.
در ادامه براي افزايش دسترسي كاربران به ويندوز فون ۷، مايكروسافت همكاري خود را با Dell ،HTC، ال‏جي و سامسونگ آغاز كرد و نهايتا در اكتبر سال ۲۰۱۰ ميلادي موج تازه ابزارهاي مبتني بر ويندوز فون ۷ را وارد بازار نمود.
جديدترين نسخه اين سيستم ‌عامل Mango Windows Phone 7.5 نام دارد كه در سپتامبر سال ۲۰۱۱ عرضه شد. مانگو به همراه نسخه موبايل Internet Explorer 9، برنامه توييتر به همراه هاب People، فناوري Multitasking و امكان دسترسي بهWindows Live Skydrive وارد بازار شد، اگرچه سرانجام مايكروسافت بزرگترين تغيير را اعمال و ويندوزفون ۸ را معرفي نمود كه از هسته مشابه با ويندوز دسكتاپ مي‌برد و به همين خاطر آن را به نمونه‌اي منحصر بفرد بدل خواهد كرد.

چشم‌ها به آينده دوخته مي‌شوند
اگر بگوييم دو سال گذشته براي سيستم‌ عامل‌هاي موبايل سرنوشت‌ساز بود و به نوعي آينده آن‌ها را تعيين كرده است اغراق نكرده‌ايم. يكي از مهم‌ترين اتفاقات دو سال اخير خريد پالم توسط HP بود كه در ازاي ۱٫۲ ميليارد دلار در آوريل سال ۲۰۱۰ ميلادي رخ داد. همين مسئله اميدها براي سرمايه‌گذاري HP در WebOS را افزايش داد و توسعه بيشتر اين پلتفرم را به دنبال داشت. سرانجام در اوت ۲۰۱۱ ميلادي، HP تصميم خود را گرفت و مهر باطل شد را بر شناسنامه WebOS زد، اما كمي بعد يعني در دسامبر همان سال از تصميم خود صرف نظر كرد و كد منبع (Source Code) آن را تحت يك ليسانس متن باز (Open Source) در اختيار كاربران و توسعه‌دهندگان نرم‌افزاري قرار داد.
پس از آنكه در اكتبر سال ۲۰۱۰ ميلادي سوني اريكسون و سامسونگ حمايت خود از سيمبين را قطع كردند، شرايط براي آن بسيار دشوار شد. اما آخرين روزنه اميد اين پلتفرم زماني نمايان شد كه نوكيا و مايكروسافت در فوريه سال ۲۰۱۱ خبر از همكاري استراتژيك گسترده با يكديگر و ايجاد يك اكوسيستم جديد موبايل در سطح جهاني دادند. بر اساس اين توافقنامه، نوكيا ويندوز فون را به عنوان سيستم ‌عامل اصلي محصولات موبايل خود مورد استفاده قرار داد. در نهايت دو گوشي جديد مبتني بر اين سيستم عامل به نام‌هاي Lumia 800 و ۷۱۰ را در پايان سال ۲۰۱۱ ميلادي وارد بازار كرد. در حالي كه نوكيا به سرمايه‌گذاري‌هاي كوتاه مدت اما قابل ملاحظه خود روي سيمبين ادامه مي‌دهد، شواهد امر حاكي از پايان يافتن اين رقابت تنگاتنگ است.
در اين ميان RIM هم مشكلات خود را داشته است. اين كمپاني كه زماني در صدر جدول سيستم‌ عامل‌هاي موبايل قرار داشت نتوانست همگام با تغييرات پيش رود و در نهايت از مكان دوم جدول تنزل نمود و جايگاه خود را به اندرويد داد. انتشار BlackBerry 7 OS در ماه مي سال ۲۰۱۱ هم نتوانست شرايط را تغيير دهد. در حال حاضر اين كمپاني تمام تلاش خود را به كار گرفته تا با انتشار BlackBerry 10 OS اوضاع را به نفع خود تغيير دهد و به ميدان رقابت باز گردد، هرچند بر اساس برنامه‌ريزي‌هاي صورت گرفته اين امر تا اواخر سال ۲۰۱۲ محقق نخواهد شد و به نظر هم نمي‌رسد كه با انتشار آن اوضاع به نفع RIM تغيير پيدا كند.
سيستم‌ عامل گوگل يعني اندرويد نيز در دو سال اخير بازار سيستم عامل‌هاي موبايل را به شدت دستخوش تغيير كرد و با وجود انتقادها عليه برخي قسمت‌هاي آن، روز به روز با استقبال بيشتري روبرو مي‌شد و در نهايت به محبوب‌ترين سيستم‌ عامل ابزارهاي سيار مبدل گشت. انتشار نسخه ۴ اندرويد كه در اكتبر سال ۲۰۱۱ با نام Ice Cream Sandwich وارد بازار شد با هدف يكي كردن سيستم عامل گوشي‌هاي هوشمند و تبلت‌ها انجام گرفت و بي‌ترديد رقابت ميان گوگل و اپل را داغ‌تر نمود. استفن الوپ مديرعامل نوكيا در مورد ائتلاف خود با كمپاني مايكروسافت اظهار داشت كه به اين ترتيب، رقابتي سه تنه ميان شركت‌هاي مطرح اين حوزه در خواهد گرفت. تحقق اين پيش‌بيني منوط به گذر زمان و اتفاقاتي است كه در آينده در اين عرصه رخ خواهد داد. مثلا ماه‌هاي باقي مانده سال ۲۰۱۲، مي‌تواند حكم مرگ را براي RIM داشته باشد و يا سرآغازي براي موفقيت‌هاي آتي اين شركت باشد. در هر صورت مشخص است كه اپل و اندرويد دو بازيگر اصلي اين رقابت خواهند بود.